ΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΟΤΗ

Σας παρακαλώ αφήστε κι αυτούς που δεν έχουν πάρα πολλά χρήματα να συμμετέχουν ισότιμα στα κοινά της παροικίας

Ευγενικοί μου αναγνώστες κι αναγνώστριες,

Φτάσαμε ήδη στα μέσα του Κουτσοφλέβαρου και βαδίζουμε για Πάσχα. Φυσικά, μεσολαβεί Τσικνοπέμπτη, Απόκριες, Καθαρά Δευτέρα και πολλοί συμπολίτες μας ούτε καν το ξέρουν ή το μνημονεύουν, οπότε τι σημαίνει αυτό; Έχετε γεια βρυσούλες… αποξενωνόμαστε από ήθη κι έθιμα; Αδιαφορούμε; Άσε καλύτερα να μην συνεχίσω γιατί με πιάνουν τα νευράκια μου.

Ανέκαθεν στις ελληνικές παροικίες στον Καναδά και στην Αμερική υπάρχουν κάποιοι πολύ μεγάλοι κοινοφελείς οργανισμοί που μαζεύουν και έχουν πάρα πολλά χρήματα, τα οποία οι επικεφαλής αυτών των οργανισμών που κι αυτοί είναι πλούσιοι κι επιτυχημένοι ο Θεός να τους έχει καλά και να προοδεύουν με τις όμορφες οικογένειες τους, τα δωρίζουν ή τα διοχετεύουν αφού κάνουν κάποιο συμβούλιο μεταξύ τους εκεί που αυτοί νομίζουν και θέλω να πιστεύω ότι είναι για καλούς σκοπούς και την διαίωνιση της ύπαρξης του ελληνισμού.

Υπάρχουν όμως κάποια πραγματάκια δεκαετίες τώρα που άκουγα και πάντα με προβλημάτιζε ότι υπήρχαν κι υπάρχουν Έλληνες κι Ελληνίδες που δεν έτυχε να είναι ζάπλουτοι, αλλά έχουν μυαλό κοφτερό, δουλεύουν ασταμάτητα αφιλοκερδώς σε οργανισμούς μεγάλους κι έχουν βαρεθεί να τους αποκαλούν «ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ». Μεταξύ μας έχουν κάνει και την κύρια δουλειά, την βρώμικη όπως την αποκαλούμε, αλλά επειδή δε υπήρχε μπερντές για να δώσουν τελείωσαν το έργο τους ανώνυμα… οι εθελοντές.

Μήπως οι πιο νέοι επιστήμονες κλπ της παροικίας μας που είναι και πολύ απασχολημένοι με τις δουλειές τους θα πρέπει να δώσουν και μερικά πρωτεία σε συμπατριώτες μας που μπορεί να μην έχουν την οικονομική επιφάνεια έχουν όμως γνώσεις και ώρες που μπορούν να κάνουν θαύματα. Το ξέρω, το ζω και το υποστηρίζω.

Ξέρω ότι τον πλούτο πολύ εμίσησαν, αλλά τη δόξα κανείς. Πλούτος και δόξα μαζί μήπως είναι λίγο εγωιστικό. Απλά σκέψεις γράφω μην παρεξηγηθώ κιόλας. Αλλά και να παρεξηγηθώ δεν βαριέσαι… Πάντα στη δουλειά μου υπήρξε λόγος κι αντίλογος. Μέχρι την άλλη φορά (εύχομαι να είμαστε όλοι εδώ) τις ευχές μου.