Η ΕΞΕΙΔΑΝΙΚΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΧΟΥΖΟΥΡΙ ΚΑΙ ΡΑΧΑΤΙ», ΟΙ ΧΑΣΟΜΕΡΗΔΕΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ

«Θα κτίσω έναν πύργο στην Ελλάδα

για όλους τους τεμπέληδες παιδιά

να πίνουν να γλεντούν και να χορεύουν

γιατί έχουνε κι αυτοί καλή καρδιά»

Τάδε Έφη ο Πρόδρομος Τσαουσάκης

Μια από τις πιο βαθιές εντυπώσεις μου φέτος στην Ελλάδα είναι  οι τόσοι πολλοί χασομέρηδες. Οπού και να πας βλέπεις χασομέρηδες . Από το αεροδρόμιο που μόλις βγήκα, στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία παντού είδα χασομέρηδες.

Οι χασομέρηδες είναι κυρίως άνδρες, που κάθονται άσκοπα, συνήθως όρθιοι  και παρακολουθούν τα γινόμενα του δρόμου με ένα τσιγάρο στο χέρι η με τα χεριά δεμένα πίσω στη πλάτη.

Αν κάθονται κοντά στη στάση των λεωφορείων δίνουν την εντύπωση ότι  περιμένουν το λεωφορείο. Αν δεν υπάρχει στάση κοντά τους  ίσως να νομίζει κανεις ότι  περιμένουν να κάνουν  σινιάλο στο επόμενο ταξί που θα περάσει η έχουν κάποιο ραντεβού.  Μερικοί έχουν απλανές αφηρημένο βλέμμα άλλοι όμως σε περιεργάζονται έντονα χωρίς ντροπή.

Χασομέρης αυτός που χάνει τη μέρα του, δεν δουλεύει  και περνάει τις ώρες του χαζεύοντας μη κάνοντας τίποτα. Χασομέρης είναι  ο αργόσχολος, ο άνθρωπος που αποφεύγει την εργασία, που δεν θέλει ή βαριέται να δουλέψει.

Νομίζω μια από τις λεγόμενες  «Ελληνικές παθογένειες» είναι και αυτή του Χασομέρη . Ίσως σ αυτή να ανήκει επίσης η  «φιλοσοφία του φραπέ» που παίρνει δυο ώρες να τον πιεις η φιλοσοφία  του  «χουζούρι και ραχάτι» είναι της ζωής πρώτη απόλαυση. Άντε μετά να κτίσεις μια παραγωγική  οικονομία με μια  κοινωνία αργόσχολων  ή έστω εργαζομένων με τη βαθειά επιθυμία να είναι  χασομέρηδες.

Απορώ με τις τόσες λόξευες που χομε στο λεξιλόγιο μας που περιγραφούν ένα χασομέρη μια πρόχειρη έρευνα έφερε στην επιφάνεια τις παρακάτω λέξεις

τεμπέλης

τεμπελχανάς

τεμπέλαρος

τεμπελόσκυλο

αρχιτεμπέλαρος

αρχιτεμπέλης

ρέμπελος

ακαμάτης

σκερβελές

σταυροχέρης

λουφαδόρος

λουφατζής

οκνηρός

κηφήνας

χαμένο κορμί

κοπανατζής

σκασιάρχης

μούχλα

χαραμοφάης

κοπρίτης

κοπρόσκυλο

κουραδομηχανή

λεχώνα

παράσιτο

ανεπρόκοπος

αργόσχολος

σουλατσαδόρος

καφενόβιος

τοκιστής και σουλατσαδόρος

Φυσικά και υπάρχουν και άλλες λέξεις αλλα αυτές φτάνουν για σήμερα να συμπληρώσουν την εικόνα του χασομέρη.         

Οι χασομέρηδες πάνε  βόλτα τους ανοιξιάτικους μήνες, στη παράλια το καλοκαίρι, και στους  πεζόδρομους  και  στα καφενεία το φθινόπωρο και το χειμώνα . Τα απογεύματα του χειμώνα, το χουζούρεμα  «ξαπλωμένος» σε δυο καρέκλες  στο καφενείο κατά προτίμηση κάτω απ το Ήλιο, είναι μοναδική  απόλαυση για το χασομέρη.  Το καλοκαίρι βεβαία αλλάζουν τα γούστα και η «ξεκούραση» σε ένα παγκάκι  η στα  πεζούλια της παραλίας κάτω απ τη σκιά  ενός δένδρου προτιμάται.

Τα καφενεία είναι ο κατ εξοχήν  τόπος συγκέντρωσης  χασομέρηδων. Οι ηλικιωμένοι, οι συνταξιούχοι, και αυτοί που δεν αντέχουν τη γκρίνια της συμβίας στο σπιτι γίνονται  χασομέρηδες, και ξοδεύουν αρκετές ώρες της ημέρας στο καφενείο. Αλλα και πολλοί  εργαζόμενοι άνδρες μετά τη δουλειά τους πανε «για ένα καφέ» στο καφενείο.  

Γιατί άραγε  υπάρχουν τόσα πολλά καφενεδάκια και στο πιο απόμερο μικρό χωριο στην Ελλάδα και γιατί δεν υπάρχουν στις πόλεις του εξωτερικού  όπως  το Τορόντο?  Βέβαια υπάρχει και στο Τορόντο «το Ελληνικό Καφενείο» αλλα γιατί δεν υπάρχει το «Αγγλικό», η το «Γαλλικό» η το γερμανικό   αντίστοιχο καφενείο?  Μήπως οι βόρειο Ευρωπαίοι που μας έχουν κατηγορήσει για τεμπέληδες στα τελευταία 7 χρονια της κρίσης  έχουν κάποιο δίκαιο?

Βεβαία υπάρχουν και δικαιολογητικά ύπαρξης των χασομέρηδων. Η υψηλή ανεργία συμβάλει στη δημιουργία χασομέρηδων, Οι συνταξιούχοι που αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού κάνουν ιδανικούς χασομέρηδες . Τελος είναι ο ελκυστικός ήπιος καιρός που σε προσκαλεί έξω απ το σπιτι στο δρόμο, στο ύπαιθρο  έστω και αν δεν έχεις δουλεία. Η συνηθεία του Ελληνα να ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος της ημέρας του έξω απ το σπιτι σίγουρα συμβάλλει στη δημιουργία χασομέρηδων που είναι ορατοί παντού. 

Και ένα σχολείο για «το πολύ έξω»  των Ελλήνων που ίσως συμβάλει στη δημιουργία των πολλών χασομέρηδων. Οι ξένοι είναι δύσπιστοι για το πόσο ανέχεια υποφέρουν οι Έλληνες της κρίσης τα τελευταία 8 χρόνια στην Ελλάδα. Επισκέπτονται τη χώρα μας το καλοκαίρι,  βλέπουν τις παραλίες γεμάτες από λουόμενους , τις καφετερίες, τα κεντράκια και τα εστιατόρια γεμάτα ζωη και κόσμο,  και λένε «μα πως είναι δυνατόν αυτός ο λαός να «διασκεδάζει όταν ισχυρίζεται ότι δεν έχει αρκετά χρήματα να φάει και να πληρώσει τους φόρους που του αναλογούν?» 

 Η απάντηση είναι πολυδιάστατη.

Ο καλός καιρός οι ήπιες θερμοκρασίες το μεγαλυτερο μέρος του χρόνου καλεί το Ελληνα έξω από το σπιτι. Οι υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι προσκαλούν το κόσμο σε δροσερά εξωτερικά μέρη ειδικά το βραδάκι οπού δροσίζει ενώ το σπιτι παραμένει ζεστό. Δηλαδή το έξω επιβάλλεται από το καιρό και κλίμα της Ελλάδος.

Επίσης ο Ελληνας μεταθέτει χρήματα που ίσως ο ξένος  διαθέτει σε άλλες δαπάνες στο «έξω» που το θεωρεί προτεραιότητα. Παράδειγμα ενώ οι βόρειοι δίνουν προτεραιότητα να ζεστάνουν τα σπίτια τους το χειμώνα  Ο Ελληνας αναζητά δροσιά και εγκαταλείπει το σπιτι το καλοκαίρι η αναζήτα τη ζεστασιά μιας καφετέριας αν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά να κρατήσει ζεστό το σπιτι του .

Αυτό που βλέπει ο ξένος τουρίστας στην Ελλάδα δεν είναι η ολική πραγματικότητα.   Για παράδειγμα ενώ βλέπει το κόσμο να «διασκεδάζει» δεν βλέπει ότι πολλοί Έλληνες δεν έχουν πάει στον οδοντίατρο τους για πολλά χρονια. Η στοματική υγιεινή των Ελλήνων εν γένει που δεν έχουν οδοντιατρική περίθαλψη έχει μένει πίσω γατί δεν  μπορούν α πληρώσουν τον οδοντίατρο. Προτιμούν δηλαδή να βγουν έξω για ένα καφέ τη/το σύζυγο και για πάρουν ένα αναψυκτικό η παγωτό στα παιδιά αντί να πάνε τακτικά στον οδοντίατρο . Πανε όταν έχουν πρόβλημα και ίσως αργά να συντηρηθεί το προβληματικό δόντι.  

Πριν λοιπόν οι ξένοι βγάλουν συμπεράσματα «για χασομέρηδες στις καφετερίες»  ας λάβουν υπ’ όψιν τους τα δόντια που λείπουν, σε σχετικά νέους ανθρώπους που αφήνονται στην απώλεια δοντιών αντί στη δαπανηρή συντήρηση τους, στον μεγάλο αριθμό φαφούτηδων η και με μασέλες σε συγκριτικά νεότερες ηλικίες απ αυτές του εξωτερικού.  «Το έξω» λοιπόν δεν είναι ένδειξη ευημερίας αλλα είναι ανάγκη που έχει διεισδύσει στο DNA  του Ελληνα .

Και θα κλείσω με ολόκληρο το τραγούδι-ύμνο στους  χασομέρηδες-τεμπέληδες  του Πρόδρομου Τσαουσάκη

Θα κτίσω έναν πύργο στην Ελλάδα

για όλους τους τεμπέληδες παιδιά

να πίνουν να γλεντούν και να χορεύουν

γιατί έχουνε κι αυτοί καλή καρδιά

Τεμπέληδες μπατίρηδες

κι όλοι οι χασομέρηδες αράδα

θα τραγουδούν και θα γλεντούν

με κέφι κάθε μέρα στη λιακάδα

στο τεμπελχανιό στο τεμπελχανιό

Με όλα τα κομφορ τεμπελχανίων

για όλα τους τα γούστα ασορτί

κουβέντες δε θα αλλάζουν μεταξύ τους

με νόημα θα λεν το καθετί

Τεμπέληδες μπατίρηδες

κι όλοι οι χασομέρηδες αράδα

θα τραγουδούν και θα γλεντούν

με κέφι κάθε μέρα στη λιακάδα

στο τεμπελχανίο στο τεμπελχανίο

Θα χτίσω μια πρωτότυπη πισίνα

να έχει πάντα καθαρό νερό

ακόμα κι ελικόπτερο θα έχουν

Να παίρνουν αέρα καθαρό

Εις την επόμενη έκδοση τα σπουδαία!

!